Verslag van het Paralympisch Zeilteam te Athene
door Remco Sol, Bondscoach / Teammanager Paralympisch Zeilteam.
Dag 1: Thierry start goed en zeilt 2x een derde plaats. Gezien de enorme winddraaiingen en erg vlagerig weer een zeer goede prestatie. Bootsnelheid is erg goed, de top vier licht echter heel dicht bij elkaar. Persoonlijk loopt het lekker bij Thierry, zit goed in zijn vel en is duidelijk klaar voor de komende dagen. Overall staat Thierry nu 3e.
Dag 2: Thierry begint de dag goed ondanks veel windraaiingen en halve windse rakken ipv kruisrakken, maar de 3e wedstrijd sluit hij af met een 2e plek.In de 4e wedstrijd zijn de winddraaiingen nog groter en Thierry wordt uiteindelijk 6e, maar volgens de uitslagen 7e. Na de jury gevraagd te hebben dit te checken blijkt het verkeerd verwerkt te zijn en krijgt Thierry toch zijn 6e plek toegewezen. Thierry staat nu 4e overall, maar de nummers 1 t/m 4 staan erg dicht bij elkaar en met nog 5 wedstrijden te gaan is alles nog open. Morgen (maandag) heeft de 2.4 mR een rustdag. Dat betekent boot poetsen en alles klaar maken voor de laatste 3 dagen. De sfeer in de hele ploeg is goed, naast een geintje op zijn tijd wordt er serieus en hard gewerkt. De top 5 bij beide klassen is erg sterk en met de vaak wisselende omstandigheden wordt het veld regelmatig door elkaar gegooid. Hier zullen we allemaal nog last van krijgen.
Dag 3: Voor Thierry vandaag een rustdag. Tijd om even uit te slapen, rustig te ontbijten en daarna de boot te poetsen. 3 dagen in dit zoute water met hoge temperaturen en je hebt al aangroei. Daar helpt geen teflon was of wat dan ook tegen. Na het poetsen van de boot met Han naar het hotel om te zwemmen, wat te slapen en even bij te komen. De drie komende dagen zullen erg inspannend worden. Vooral morgen wordt waarschijnlijk erg inspannend omdat ze heel weinig wind verwachten. Mentaal gaat het erg goed en met weinig wind is Thierry erg snel, dus dat geeft extra zelfvertrouwen.
Dag 4: Voor Thierry is dit een belangrijke dag. Zal hij zich bij de 1e 3 in het tussenklassement gaan voegen of zal hij er net buiten vallen? De dag begint met uitstel en wachten op wind. Mooie gelegenheid om tijdens het wachten de tijd te doden met een interview voor de Telegraaf.Na een uur wachten is het dan zo ver, er kan gevaren worden. In race 5 zet Thierry een mooie 3e plek neer. In race 6 gaan de posities erg heen en weer. Thierry finisht uiteindelijk als 5e, maar er loopt een protest tegen GER en dat kan een plaatsje schelen. Het protest is uiteindelijk om 20.00 uur pas afgelopen, maar wel in ons voordeel. GER heeft een DSQ gekregen en Thierry schuift een plaatsje op in race 6, dus 4e. Het gat met de nummer 2 in het klassement wordt weer een punt kleiner en er ontstaat wat ruimte met de nummer vier. Al met al een zeer goede uitgangspositie voorde laatste 2 dagen. Het gevoel is goed, de snelheid ook. Laat de laatste 3 wedstrijden maar komen!
Dag 5: Omdat het georganiseerde vervoer echt te wensen over laat hebben we vandaag gelukkig de beschikking over 2 auto's. Dat scheelt een hoop zenuwen en zorgen bij het team want dan weten we in ieder geval zeker dat we binnen een half uur op de haven zijn ipv er een uur en twintig minuten over te doen. De gemiddelde buschauffeur die ons tot nu toe gereden heeft had steeds aanwijzingen van ons nodig om de haven te vinden omdat hij zelf de stad nog nooit was uit geweest... Dus nu met de auto een heleboel zorgen minder en goed voor het moraal. Vandaag wordt een cruciale dag. Thierry begint redelijk aan zijn 7e wedstrijd. Het veld is aardig opgeschudt wat betreft de volgorde. Uiteindelijk een knappe 4e plaats.De 8e wedstrijd verloopt helemaal volgens het boekje. Vanaf de start het veld domineren en niemand er meer langs laten! Een knappe eerste plek is het resultaat en overall gaat Thierry naar de 3e plek. Door het onregelmatig varen van de anderen heeft Thierry zeker een bronzen medaille (niet meer in te halen door de nummer 4 GER), maar morgen kan er nog van alles gebeuren. Zilver of zelfs goud is absoluut nog bereikbaar. De nummer 1 en 2 staan gelijk in punten en waren vandaag al op elkaar aan het varen ipv op het totaal te letten. Als dat morgen weer gebeurt heeft Thierry kans om weg te komen en dan is het afwachten of hij meer dan 3 punten kan goedmaken.
Dag 6: Vandaag lichte omstandigheden, de wind komt niet boven de 5 knopen. Lastig voor een tactisch spelletje voor de Sonar, maar goede omstandigheden voor Thierry, hij heeft erg veel snelheid met lichte omstandigheden, dus alle kans. Vandaag is alles anders dan anders. De wind shift niet naar links zoals voorspeld, maar schiet door naar rechts op het startschot.2.4mR:Thierry vaart een lastige wedstrijd, probeert van alles, maar door de onvoorspelbare windrichtingen worden goede klappen direct weer omgezet in plaatsverlies. Uiteindelijk sterk gevaren want USA wordt deze wedstrijd slechts 10e, hetgeen aangeeft hoe moeilijk het was.
Thierry sluit deze paralympische serie af met een welverdiende bronzen medaille, eindigend voor de meervoudige wereldkampioen uit Duitsland. FRA en USA waren duidelijk een stapje beter, hier ligt de uitdaging voor de toekomst. Als je bedenkt dat Thierry eigenlijk pas drie jaar echt serieus aan het wedstrijdzeilen is, dan is deze bronzen medaille des te opmerkelijker. Het succes wordt voornamelijk veroorzaakt door Thierry zijn ontembare doorzettingsvermogen en kennis van wind, water, scheepsbouw en een heleboel trainingsuren.
Verslag directe voorbereiding Paralympisch Zeilteam te Athene
door Remco Sol, Bondscoach / Teammanager
Zaterdag 4 september: Aankomst op het vliegveld. Een dame van de ANWB staat ons op te wachten met de sleutels van een VW Touran, genaamd Floris Jan Bovelander. Dit staat er behoorlijk groot op, dus dat kan niet missen. Op naar het hotel, met 6 personen in een 5 persoons auto met een rolstoel en aardig wat bagage een behoorlijke uitdaging. Als Mischa dan ook nog eens de weg wijst, belandt je vanzelf bijna in Athene in plaats van in Glyfada waar ons hotel staat. Aangekomen bij het hotel staat er gelukkig al een VW golf (zonder namen) geduldig op ons te wachten, zodat we vanaf nu met 2 auto’s verder kunnen. Snel de spullen op de kamer, auto in en boten zoeken. Deze zijn snel gevonden, echter zonder kraan in de buurt. In Alimos Marina uiteindelijk een
vriendelijke verhuurder, genaamd Kavas gevonden, die zowat de halve haven onder beheer heeft, inclusief een aantal inmens grote kranen. Afspraken gemaakt voor de volgende dag (zondag!) om de boten af te laden en in het water te leggen. Vervolgens moest e.e.a. officieel worden vastgelegd aangezien heer Kavas de dag er voor bezoek had gehad van de Griekse belastingdienst. Voordeeltje voor ons, we hadden een all inclusive prijs afgesproken, dus de BTW was voor zijn rekening. Zijn kantoor was niet aan de haven, maar halverwege de berg die achter de haven ligt. Leuk kantoor trouwens, maar niet erg praktisch.Na wat slalommen door Alimos om weer op de hoofdweg uit te komen weer onderweg naar het hotel.
Zondag 5 september: Met hulp van Ad, onze zeer toegewijde chauffeur zorgvuldig de boten afgeladen en zijn aanhanger in een hoek van de haven geparkeerd. Dan eerst boten poetsen, de beschermkorven voor de buitenboordmotoren (coachboten) monteren, boten te water en een plekje in de haven zoeken. Ondertussen waait het zo hard dat de hele haven in een grote stofwolk is gehuld.We worden er nog op gewezen naar het havenkantoor te gaan, maar heer Kavas raadde dat ons af dat te doen omdat dat wel eens veel geld zou kunnen gaan kosten. Zo lang we maar niet vertelden dat hij dat gezegd had. Nu waren alle ingrediënten aanwezig: mooi weer, goed gepoetste boten, plekje in de haven, maar veel te veel wind. Morgen maar eens verder kijken. Maandag 6 september:Eindelijk zeilen dachten we, maar nog steeds heel veel te veel wind. Dus eerst maar eens de boel verkennen met de coachboot. Na vijf minuten was iedereen doorweekt en erg zout en hebben we besloten het er maar bij te laten. Dit werd duidelijk een middagje acclimatiseren bij het zwembad… Niet voor iedereen want Remco moest nog even naar het vliegveld om Han, Ruud en Thierry op te halen. Nu was de club compleet. Met de 2.4mR boys hun haven bekeken en besloten dat dat niets ging worden, dus uitgeweken naar Alimos Marina. Daar hadden we al vrienden gemaakt, dus dat moest goed komen.
Dinsdag 7 september: Eindelijk was de wind iets afgenomen, in de vlagen nog steeds hard, maar gemiddeld genomen goed weer om te trainen. De 2.4mR club was inmiddels aan het uitpakken en optuigen, dus dat zag er ook goed uit. Nog afspraken met heer Kavas gemaakt voor de volgende dag om de 2.4mRs in het water te laten. Woensdag 8 september:Vandaag een steady windkracht 5 dus goed trainingsweer. Ruud, Thierry en Han hebben bij een ander verhuurbedrijf een laag ponton gevonden waar ze goed in en uit de boot kunnen komen en zijn al vroeg bezig met optuigen. Iedere minuut zal gebruikt worden om te sparren!Rond een uur of 11 zijn alle Nederlandse boten op het water om daar voor 16.00 uur niet meer van af te komen. Er zijn nog maar weinig boten op het water. Een paar 2.4mRs (fra ns en deens) en 2 Sonars van het Australische team, maar verder is het heel erg rustig. Wij Hollanders houden er kennelijk een toch wat andere voorbereiding op na… In het hotel en de hotels om ons heen zijn inmiddels een groot aantal zeilers aangekomen. Ze zitten allemaal op hun boten te wachten. Voor diegenen die hun boot al wel hebben is het niet mogelijk om er bij te komen omdat de “venue”nog niet open is en hun boten daar achter het hek staan. Voor hen rest alleen het kijken naar ons en zich verbijtend het niet beter georganiseerd te hebben. Alvast 1-0 voor ons denk ik dan maar.
Donderdag 9 september: Een lange dag trainen met het zelfde weer als gisteren. Omdat we al dagen te maken hebben met een landwind (N tot NNE) is het lastig varen. Een klapje naar de wal levert soms honderden meters winst op, een klapje naar zee soms ook als er onder de wal gewoon minder wind zit. Door de vele kleurverschillen in het water (diepte en zonlicht) is dit moeilijk te zien en soms een gok. Misschien hebben we over 2 weken wel zeewind, maar landwind is hier het moeilijkst omdat de baan dicht onder de wal ligt. Al met al dus een zeer goede oefening en het weerbericht zegt dat de wind nog een paar dagen in deze richting blijft.Vanavond Marrigje van het vliegveld halen en nog 2 dagen te gaan met onze sparringpartners.Deze zijn tijdens de voorbereiding van levensbelang en hebben in de afgelopen 3 dagen hun aanwezigheid al dubbel en dwars bewezen!
Vrijdag 10 september: Wederom veel wind, lekker kunnen trainen. Wedstrijdgebied wordt afgeschermd door een aantal patrouilleboten. De mitrailleur op het voordek zegt genoeg, die discussie ga je dus niet aan. Wij trainen buiten het gebied omdat we nog niet onze intrek op de olympische haven hebben genomen. Dit doen we zondag pas, zodat we zo lang mogelijk samen met onze sparringpartners kunnen varen. Deze mogen namelijk niet op de olympische haven komen.’s Avonds Athene onveilig gemaakt en de “Plaka” bezocht. De winkeltjes van vorig jaar zijn er nog en verkopen nog steeds dezelfde spullen.De auto’s waar we momenteel in rijden zijn voorzien van een navigatiesysteem, maar Han is daar in de stad niet zo handig mee en dus 2 auto’s met beide een totaal andere route naar huis, maar uiteindelijk zijn we er toch gekomen.Zaterdag 11 september:Waar halen ze die wind toch vandaan? Het waait nu zo hard dat we besluiten ons zelf en het materiaal te sparen en beginnen met schoonmaken, ontzouten en opruimen van de boten. Morgen moet alles op transport van Alimos Marina naar de Olympische haven. Ad, onze chauffeur, komt ook weer helpen om alles goed op de trailers te krijgen. De “Good Spirit” wordt bedankt voor de sparringdiensten en gaat alvast op de aanhanger van v/d Wetering, hoeven we dat alvast niet meer te doen. Nu nog uitzoeken welke losse en/of reserve spullen nog mee moeten de olympische haven op, de overgebleven spullen worden tijdelijk in de “Good Spirit”opgeslagen.
Zondag 12 september: Eerst onze accreditaties laten activeren in het Paralympisch dorp. Vanaf het hotel een ritje van 35 minuten, dus goed te doen. Ad staat al op ons te wachten en de eerste boten zijn al vlot onderweg. Aangezien we al om 09.30 bij de olympische haven waren en deze om 09.30 open gaat, was het beveiligingsteam nog niet geheel kompleet. De honden ontbraken namelijk nog. Ad en Mischa hebben daar gezellig een half uurtje op zitten wachten voordat Ad zijn truck en onze boten helemaal afgesnuffeld waren. Dit trucje hebben we daarna nog 3 keer uitgehaald en rond 14.00 uur stond alles op de haven. Ondertussen moesten de hotelkamers nog even worden leeggehaald en moest alles in de auto’s worden gestouwd. Han was ook nog even naar het vliegveld om Ruud, Geert en Marrigje weg te brengen, al met al een drukke bedoening. Boten klaar gezet voor de volgende dag en op naar het dorp, auto’s afleveren en met alle bagage naar het appartement.Bij de poort vonden ze dat we alle bagage niet konden dragen en dat er transport moest komen. Alleen ze wisten niet hoe ze dat moesten regelen. Gelukkig komt op zo’n moment de politie voorbij die dat wel kan regelen en een busje van logistics heeft onze spullen netjes afgeleverd. Snel even eten en dan naar de kamers. Even eten is wel een uitdaging, want zo’n grote eettent heb ik van mijn leven nog niet gezien. Zo veel gehandicapte mensen bij elkaar is ook wel even wennen, zelfs voor onze eigen sporters.
Maandag 13 September: Eerste dag om met Shuttle bus van het Paralympisch dorp naar de haven te gaan.We hebben ons voorbereid op minimaal een uur in de bus, maar het valt erg mee en na 40 minuten staan we op de venue.Vandaag eerst trainen en aan het einde van de dag de Sonar laten meten. Voor het eerst trainen met 1 boot, dus komt de fluit van coach weer naar boven om het zaakje weer eens flink wakker te schudden.De sonar meting komen we met vlag en wimpel door, alleen de boot is 4,5 kg te licht. Gelukkig hebben we lood bij de hand en mogen we van de meter dit in de kielbilge stoppen, de meest gunstige plek. Boot is uiteindelijk exact 950,00 kg en dus OK! Morgen is de 2.4mR meting. De geluiden van vandaag zijn dat de meting ingewikkeld is en lang duurt. Afwachten dus.
Dinsdag 14 September: Na het succes van de busdienst gisteren, vandaag de problemen: de eerste bussen rijden niet en Han en Thierry zijn daardoor bijna te laat voor de meting. Pas aan het einde van de dag is de meting klaar, maar is alles wel goedgekeurd. Gewicht prima in orde. De Sonar heeft de hele dag goed getraind en nog wat details bijgeschaafd.
Woensdag 15 September: Voor de 2.4mR staat er een hele dag trainen op het programma. Voor de Sonar alleen een lichte ochtend training. Thea Limbach en Mirjam Muskens van NOC NSF willen graag meemaken hoe een dagje zeilen er uit ziet en gaan vandaag met ons mee. Op wat veel telefoon na vond Thea het toch erg leuk om mee te maken. Sonar op tijd terug naar het dorp om wat uit te rusten.
Donderdag 16 September: Vandaag practice race. Het begint al goed met uitstel omdat er geen wind is… Uiteindelijk komt er toch wat zeewind opzetten en kan er toch worden gevaren. Bij de 2.4mR kunnen ze ondanks de enorme winddraaiing van het westen naar het zuidoosten de wedstrijd toch afmaken. Thierry finisht als zesde, maar er zijn er nog een paar te vroeg gestart, dus dat wordt nog iets beter. Snelheid is goed, tactisch alleen verkeerde kant van het kruisrak gekozen. Bij de Sonar wordt de wedstrijd afgebroken en overgezeild. De jongens worden uiteindelijk 2e na een tactisch goed gevaren wedstrijd, zonder het nemen van risico’s.Morgen een rustdag en zaterdag gaat het echt beginnen. Meer nieuws vanaf zaterdag.
